Een appel per dag

An apple a day keeps the doctor away. Dat is in de Engelstalige landen een bekende spreuk. Na literatuur onderzoek kwam ik tot de ontdekking dat de uitdrukking wetenschappelijk te bewijzen valt. Uit onderzoek blijkt dat er een relatie is tussen consumptie van appels en een verminderd risico op hart- en vaatziekten, diabetes en zelfs kanker. Een paar appels per dag helpt ook preventief tegen overgewicht. Appels bevatten allerlei gezonde stoffen: vezels, appelzuren en enorm veel antioxidanten. Ik was verbaasd over het grote aantal artikelen dat de claims ondersteunden. Voor de geïnteresseerde geef ik een link naar een wetenschappelijk overzichtsartikel en een wat meer populair geschreven artikel. Wel artikelen in het Engels.
In Nederland is men ambivalent met betrekking tot appels. Een appel bevat betrekkelijk weinig vitamines. Dus andere fruitsoorten kan je beter eten, zegt men wel. Vroeger hingen in de wachtkamers posters met de leus 'Snoep verstandig, eet een appel'. Het knagen op een appel zou de tanden schoon houden. Totdat bleek dat appels de zuurgraad in de mond verhoogt, waardoor de tanden aangetast werden. De eerdere voorlichting moest weer ingetrokken worden. Lastig voor de consument zulke tegenstrijdige informatie. Persoonlijk ben ik louter op gevoel elke dag een appel gaan eten. De enige inspiratiebron daarbij was de schrijfster in een roman van Agatha Christie die verslaafd was aan appels. Ik ben ondertussen op een leeftijd waar gezondheidskwalen als hart- en vaatziekten, diabetes en overgewicht meestal om de hoek kijken. Ik ben gelukkig gespaard gebleven van al deze kwalen en ik kom nooit bij de dokter (ik weet niet eens hoe mijn huisarts heet). Ik ben redelijk slank ondanks een grote consumptie van drop en ander suikerhoudende troep. En ik heb een slecht gebit. Maar of dat nu komt door de drop of de appels? Voortaan neem ik de raad aan, om na het eten van een appel de mond te spoelen met water. Een appel per dag houdt niet de tandarts uit de buurt, maar wel de dokter.